۱۳۹۲ تیر ۱۳, پنجشنبه

47- :)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))


اینکه چی خواهم گفت یا چی خواهی خواند یا چی برداشت کنی اصلا مهم نیست ، مهم تخلیه ایه که باید یا شاید با نوشتنش صورت بگیره
مهم شیفت دیلیت یه دنیا و یه عمر عکس و خاطرس که با هر بار پلک زدنت مرور میشه ، مهم حذف ترس از پلک زدنه ، مهم جرات خوابیدنه ، بدون واسطه ، بدون وسیله ، مهم نقد این پلی لیست تکراریه ، مهم سهم منه از من ، مهم تونستن مقاومت کردن یه مورچست در برابر سیل ، مهم لبنخد زدن به زخماییه که همیشه بودن ، سر باز و چرکی و دردناک ، مهم هضم کردن عصا های قورت دادست ، مهم رسواییه خودته در برابر خودت ، مهم حس سبکیه از اقراره ، مهم یه مغز ورم کردست که میخواد بپاشه ، که میخواد بلغزه ، که میخواد نفس بکشه ، مهم تویی که همیشه بودی ولی نامرئی ، مهم تویی و من برای تو همیشه نامرئی ، مهم تَخمیم شدت برخوده تو با اوج سرعت به موزاییک ، مهم لبخنداییه که مزه لجن میده ، مهم درداییه که لذت میده ، مهم عشق دور کنندست و نفرت نزدیک کننده ، مهم خیره نگاه کردن یه گاو از پا آویزون توکشتارگاه به چشاته ، مهم فاصله بین چشم خیره ی زنده تا چشم خیره مردست ، مهم دوش خونه ، مهم شوخیای گریه داره ، مهم خداییه که نیست و نیستی که خداست ، مهم لبنخد مردیه که داره بدن بی سر خودش رو تماشا میکنه ، مهم سور اسرافیلیه که روزی صد بار از هدفونت نواخته میشه ، مهم یه کرگدن متنفر از شاخشه ، مهم نگاه معصوم یه جلاده ، مهم شوق دیدن ازرائیله ، مهم غم بی وفاییه ازرائیله ، مهم شادی از تجربه حس بی وزنی با تن خونیه ، مهم راه رفتن مرد مردست ، مهم رستگاری یه تمساحه ، مهم آرامش بعد از ارگاسمه .........

ساده و کوتاه نیست ، طولانی و دردناکه ، حسش با همه وجودت ، طولانیو دردناک 

مهم نیست ، خوبی ؟